gül saklıyorlar
adlarında
ikimizin de nenesi
sen bir yıldırım diktin sesime
şimdi konuştuğumda
sesimi anlamıyor yurttaşlarım
küçücük bir saçla dikildin
ve nereyi köşeleştirdiysen
ülkem edindim
nasıl yaşanacağını dünyanın
gördüm
yirmilerimin başında
biliyor musun
çarşamba günleri yıkanmayı
pek severdim!
baskısı olmayan bir kitap çaldım
görseydin
benigizlicekutlardın.
sonu yazılmamış bir oyunu
izledim
yirmilerimin ortasında
varlığını yazdım
varlığını yazdım
düşürdüğün bir dişi saklamak istemiştim
kentimizi sana bırakıyorum
ve kaçak gibi yaşamak
koşuklarımla arama giriyor
gördüğümde gölgeni suda
yanlışlayamıyor doğa!
buna inanıyorum.
yankısı azalıyor sözcüklerimin
nedense artık yiteceğimi biliyorum
yirmilerimin sonunda
bacağımda, karnımda
ve dilimde
ülgeç kesikleri var
yatağan diye verdikleri
imzalı ölüm yazım için
atalarıma çok kızgınım azelya!
