günü yitirdim.
durulmuşken her şey
közü kurcaladım ve
soluğuma kaçırdım yurdumu.
buraya gelirken diğer yolu kullan
seni oraya daha çok ormanlaştırıyorum.
dik durmaları için
kendimi bağladım.
artık kuyuya inerken de ip kullanmıyorum:
bu çoğu şeyi açıklıyor atalarıma.
görüşüldükçe konuşulan
konuşuldukça ölümlüleşen bir ses kopuklaştı.
yırttı ya da yırtacaktı damarlarımı,
sonrasında bana kanımı vereceklerdi.
gelenek dediler toprağa bastım,
bastım da
bu kadar ağır duymamıştım ikimizi.
[ağaçlarımızın kulağına üç kere büyü]
daha kendimi doğurmadım,
çizelgesiz yazdığım son koşuk bu
çünkü
daha ellerimi kandıramadım.
lekeleşmiş gözlerim ırmak boyu,
çevirdim başımı, yine çevirdim
sana diğer yolu kullan dedim:
oraya dokunabileceğin taşlar bıraktım.
[üç kere büyü ağaçlarımızın kulağına]
yabani otları okşadım.
olağan bir yangın için
onları korkmasınlar diye okşadım.
belinden yakaladığım bir geceyi
açıklığımıza ittim
ve işte buraya
yanacağını bildiğim üç ağaç diktim.
sonra
üç kere
büyü
onların kulaklarına.
