bilgi: bu şiir #anadolu sayısında yayımlanmıştır.
şiir topallasa da ışığın
peşinden gidebilir
karpuz düşer
sızı içine yerleşir
çıkar dinlenir şair
dünya pekâlâ
sokak lambası olabilir
gırtlağı kalbe bağlayan
bir piyanosu var
bir de korkmuş melek resmi
yutulmayı bekliyor
siyah anlamlar beyaz anlamlar
dilin üzerinde kırık
birkaç parça kristal
bir kılıcı var bir de atı
sana göre asker
bir tatbikat adamı
bana göre bilime sitem
usturayı tutan eli iki parmaklı
sihirsiz şapkadan kalbini çıkardı
kışlar bitti bahar geldi
yazlar geldi yazlar gitti
kış gene geldi eridi
kırlangıçfırtınası
kabuğuna girdi
belki müzikal bir rastlantı
ya da bir bademdi ki
hiç olgunlaşmadı sevinci
biliyorum kırlangıç olamayacağım
tükenmeden sesim soluğum
ne de erimeden tenim
göğsümü haşhaş çiçeği gibi
sana koklatacağım
neden kırlar kadar üzgündün anlamadım
göğsüne bir kucak çiçek ekmiştim
mevsimler sonra buldum
sakladığın şarkıyı
neden kırlar kadar üzgündün anladım
göğsüne bir kucak çiçek ekmiştim
göğsüne bir kucak çiçek ekmiştim
ah şimdi de nisan değişti
iyice azaldı kırlangıçlar
bilmiyorum nasıl veda edeceğim
kalp kırıklığı da öldürebilir insanı
inan gerçeği söylemekteyim
inan gerçeği söylemekteyim